و هنگام سخن گفتن تبسم می نمود .
و هرگاه سه روز یکی از برادران مومن خود را نمی دید جویای حال او می شد و اگر ان شخص در سفر بود برایش دعا می کرد و اگر که نرفته بود به دیدارش می رفت و اگر مریض بود اورا عیادت می کرد
و بدون امتیازی در جمع اصحاب می نشست و هر گاه فرد غریبی وارد می شد ایشان را نمی شناخت تا اینکه سوال می کرد و مطلع می شد
و هر گاه از امری ناراحت می شد نماز می خواند
و در امور خیر از همه ی مردم بخشنده تر و از تند باد سریعتر بود و بخل نمی ورزید و از ایشان ممانعتی سر نزد
و می فرمود : جوانمردی ما اهل بیت ان است که هرگاه به ما ظلم کردند عفو می کنیم و هرگاه ما را محروم کردند عطا می کنیم .
بر او و خاندان مطهرش درود فرست